En yorucu sanattýr yazmak, en yücesidir ayný zamanda, tabiki de bu bir yorum, bir yaþanmýþlýk...
Elini vicdanýna koy dostum,elini sanata koy ve gör þu halimi bir sokakta yürürken, dövmeciden rica ederek çaldýðým kalemle yazdýklarýmý..
Beynim çalýþýyor ,beynim durmuyor. Kendi kendine konuþan bir adam var orada,bir dünya. Her an, hep orada.
Resim öylemi, sokakta renkler birleþir kafanda, elbette bir derinlikle ama bir noktayla anlatýlabilecek sanattýr resimin tembelliði. Ya müziðe nedersin, yolda þarký söylemek kadar neþe verir mi bir þey insana? Aynanýn yansýyan sureti fotoðraf var bir de, çokça saygý duyduðum, bana göre bir týk týkla bitiren aný, kimisine göre durduran. Ayrýntýda boðulacak gibi olan heykeltraþlardan bile zor yazanlarýn iþi..
Her kelime 14 revolverlik kurþun gibi.. Delip geçtiðinde beynimi, yakalayamadýklarýmdandýr öldürüþü beni. ölümsüzleþtiremem ya o an ölümümü. kaçar gider yaþanmýþlýðým ben ölürken, olur ya bir kalem yoktur bazen bazen kaðýt parçalarý durmaz yerinde, ve bir kelimenin kaybolan asabiliðinde uçar gider beynimin daðýlan parçalarý, sözcüklerin baþý boþdanlýðý. iþte o zaman nasýl bir acý hissi ölmek sorun deðildir de, öldüðünü anlatamamak izinin kaybolduðu sokaklarda.
yürümüþündür halbuki çokça þeyle bakarken ardýna, ayak izlerini görürsün kanýt isterler ama ressamlar ve müzikle uðraþanlar. sessiz sanatçýlar, dalga geçen okurlar biri, sana bakarak hüzünlü bir þarký mýrýldanýr doðuþtan gelen güzel sesiyle, diðeri renklendirir hayatýný çölde kaybolan "resminin" ayak izlerinle.. yorgun bir adam vardýr tablosunda ve rüzgarlarýn getirdiði zorlayýcý þartlarla uçan giden toz taneleri uzatýrken ellerine kum tanelerine çok büyük ve sýnýrsýzdýr kumlarýn sesdeþleri..
ve sanattýr elbet o zaman onlarýn ürettikleri. karþý gelemem ama derim ki yazmaktýr sanatlarýn en yücesi, yazamamaktýr hatta sanatlarýn en yücesi
ne bakýyorsun öyle; otopsisi yapýlamayacak olan deliriþ ahmak herif.
zordur yazmak, bazen böyle geçer eline bir kalemle bir kaðýt. heyecan içinde birleþtirirsin milyonlarca iç sesi haz alýrsýn ama zordur okuyanlarýn iþi. yazmak kadar okumak da en çok emek isteyen sanat eylemi. bu yüzden hýzlý bir dünyada seni besleyecek tek þey yakalayabildiðin anlarda ki ölümündür.
elinizi sanata koyun sevgili dostlar gelin görün gazetelerin kýyý köþelerinde "hiç bir þey olarak adlandýrabileceðiniz" kelimelerin üzerinde ki emeðimi.
çiz hadi resmimi söyle hadi hüzünlü þarkýný..
KýrmýzýKurbaða
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızıkurbağa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.