İzler Topluyorum

.../Gölgeler üstümden geçiyor sanki ...Ayak izlerini ben saklýyorum Yusuf’un düþtüðü kuyuda ,Züleyhanýn attýðý çýðlýkta .Zaman kýrbacýný son kez sallarken yelkovana ,akrep kendini sokuyor kýrk kýrýk aynada/...

Aradýkça buluyor, buldukca yeniden kaybediyorum .
Durdukça yoruluyor
kostukça yeniden nefes alýyor ruhum karasý ak,
Ak’ý kara olan ummalý yolculukta.

Boþluklarý ben boþaltýyorum,
doluyu buldukça kanmayan gönlümün âhýyla
Han/cý misali
bulduðum her durakta durmak yakýþmýyor
Kâmil olmak isteyen eþref-i mahluk sýfatýma

Ýzler topluyorum .
Mâziden âtiye
takvimlerden düþen sancýlý yaprakla.
Vuslatý hasretle besleyen her aþýk gibi
gönlüm bi çare ...
Yüreðim ateþe pervane...

Ey...! desem,
seslensem meleklerin örttüðü yýldýzlý semaya .
Düþermi gökten bir damla yaþ ,
Karýþr mý kurumuþ göz pýnarlarýma

El-meded..! desem
yumsam gözlerimi ,
sürsem yüzümü kýzýgýn çöl kumlarýna.
Hayal mi ? yoksa...
Gerçek mi ?demeden
Bulur muyum kendimi
Siyah bürünmüþ sehrin yollarýnda

Ýçimde yýldýzlarla raks eden binlerce naðmeler
Aklýmdan dilime inmeden
Rabbe giden tesbihler
Seccadem yýllardýr hasretle alnýmý bekler
Gül/yüzlümle baharken
Hâzan ömrüme ne gerek

Yazý -kýþý bir dünya denen hanýn
Han/cý misali soframda mey
elinde mey’le bir sâki
Dur! bekle desem zamana
Doldu dolacakta olsa ömrümden ölüme ’an’ kala

Ey dünya ,ey dünya...
Yolda olduk yolcuda
Ölüm yakýnýmda ýslýk çalsa
þahdamarýmda göz yumup saklansa da
Yetmedi yetmez de nefsim
Þu koskoca dünya sana

Ölüm neþterini vurunca bir an hasta ruhuna
feryadýný duymaz lokman
Öylece kalýrsýn soðuk musallada

Ey Rabbim !
Sen dilimi lâl
ruhum bedenimi terk etmeden
Ýmanýmý sakla dünyada


Tülay AKÇAKOYUNLU
19 Temmuz 2011
Sosyal Medyada Paylaşın: