Yoksaaa...
Yaþayan mýsýnýz, Yoksa yaþatan mý?
Yoksa...
Umuda dökülen gözyaþýyla
hüsranda yaþlanan mý?
Acýlarýnýzý sardýðýnýz o yaralý avuçlarda
kýrýntýlarla karnýný doyuran,
yüreðinizde yüreði atan minik serçenin,
O beyaz güvercine duyduðu Aþk’a
hasretle bakanlardan mý ?
Daha çocukken bir çift masum gözü hasretle bekleyen
zamansýz yaþlanmýþ çocuklardan mý ?
Annesinin dizinin dibini,
babasýnýn saçlarýný okþamasýný bekleyen elleri
uyurken kulaklarýndan hiç gitmeyen o ninnileri
Tek özleyen ben degilim sanki
Özlemeyen de yoktur deðil mi
Siz hiç çocuðunuzun emziðinizi alýp da emmediniz mi?
Sakýn gülmeyin .Evet evet sakýn gülmeyin
Büyüdüm diyerekte kandýrmayýn beni
Gözlerde ki o pýrýltýlarý simdiden görürüyorum sanki
Yakar top oynarken çocuklarýnýza hiç imrenmediniz mi?
Çanak çömlek oynarken ebenin taþlarýný hiç yýkmak istemediniz mi?
Biliyormusunuz ?
Ben kýzýmla hala ’týp ’ oynuyorum .
Kim kazanýyor ?
Eeee..Ben tabi ki
Kýzým barbi bebekleriyle oynarken saçlarýný acýtýnca
En çok benim caným yanýyor.
Benim hiç barbi bebeðim olmadý ki.
Bazen kýzým uyuyup kalýnca ,
odasýný özellikle ben topluyorum
Neden mi ?
Bebeklerle oynamak için tabi ki.
Yýllarca tek bebeði olan bir mahallede ,
o bebekle oynamak için sýraya girdiyseniz eðer
Ýþte o zaman anlarsýnýz beni.
Yada o uzun kuyruktan sonra
bebekle bir gün daha fazla oynamak için ,
eski yeni neyiniz varsa ,kesip kesip ona elbise diktiyseniz ,
iþte o zaman anlarsýnýz beni.
Annem benim gibi çalýþan bir anne deðildi.
Ýyki öyleydi.
Ne ahýrdan çýkardý ne de samanlýktan.
Dedemle babannem’ Gelinnn ’diye seslendi mi ...
annemim eli ayaðý birbirine girerdi.
Evet benim annem evdeydi.
Ama ne benimleydi ,ne de kendisiyle.
Uzun yýllar süren bu koþuþturma
zamaný öyle devirmiþ ki,
anneme babama doy(a)madan
aynaya bakýnca anladým ki ...
Sevmiþim birini.
Eeee evlendik tabi
Zaman hýzla geçmekten vazgeçer mi
Bir evde üç kýz olmuþuz
Ayný muhalefet gibi
Þimdilerde eþime kýzýyorum
’ Neden kýzýnýn saçlarýný sen de taramýyorsun’ diye.
O da neden diyor.
Neden biliyormusunuz?
Her pazar bizim banyo günümüzdü.
Annem evde kuru ne varsa sobaya atar
kazaný üstüne koyar yýkardý bizi
iþte her pazar günü
Babam tarardý saçlarýmý
Bu da benim babamla aramýzda ki özeldi.
O yüzden þimdide ,eþim kýzýmýn saçlarýný sadece pazar günleri tarýyor
her banyodan sonra tararsa
Ne özelliði kalýr degil mi?
Çocukluðuma duyduðum özlem ,
satýrlarýn kaldýramayacaðýndan daha aðýr
Sorarsanýz eðer,çocukluðumun geçtiði o evden geriye
belki çok biþey kalmadý ve kalmayacak .
Kalan ne mi ?
Sadece o paslý salýncak.
Doyasýya sallanýyorum þimdi .
Rüzgara söyledim.Yaðmurlara da
Bana gülmüyorlar artýk.
Saçlarýmý taramadan çýksamda anliyorlar
’Pazar gelmemiþ’ diyorlar sanki
Biliyor musunuz
Ben hala büyümedim .
Kýzlarým büyütüyor beni
Yazarýn dediði gibi ’ Ben büyümeden yaþlandým’ .Bense çocuk ol(a)madan büyüdüm.
Ya siz?
duygusalca
Temmuz 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayatbilgisidefteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.