anladım

sarhoþ bir gece býraktýn ellerinle
yüzümdeki acý gülümseme kimselere
veda ediþim de deðdi gidiþime
son bir yalnýzlýk oldu senlerim



kokun sinmiþ gerdanýmý
ellerimle okþarken
sensiz kurumuþ damaðýmý
uykularýmda ýslatýrken
bir aný düþmüþ gözüme
yanaðýmdan süzülürken
terledi senlerim
sen bensizlikle mutluyken



hiç bir otobüs seni getirmeyecekken
ben sadakatimi sadakasizliðine
vermiþken
kaybolmayan bir acýyý ezberletmiþken
seni terketmek incitmezdi...anladým...



sandým yanýldým sana sarýldým
kollarýnda aþký dolandýrdým
düþtüm kalktým yorulmadým
sana baðlanmak aþkmýþ...anladým...

þimdi kan kusuyor sana her yazým veremli...


seni sevmiþken unutmayý öðrettiysen
gecelere boðup gün göstermediysen
bir gün güldürmeyi çok gördüysen
seni sevmek nefretmiþ sen bilmediysen
hakikati hep görmezden geldiysen
gerçeði sana söylemek adaletsizlikmiþ... anladým....

tek satýra yazýlmaz sana olan aþkým seni sayfalarca anlatmak delilikmiþ anladým...



















Sosyal Medyada Paylaşın: