sen omurgasý sökülmüþ bir dilken Ben soyunuk bir gururdum Sen buðusunda büyüyen bir heyecanken ben urgandan bir kolye yapýyordum piþmanlýklarýma
Ki kükrüyordun güçlü bir kelebek gibi sokaklarda o kadar hýzlý filizleniyordun ki yanarak ve saniyede bin peri kadar kanat çýrpýyordun bir kuðu gibi sarhoþtun bembeyaz gülümselerin önce bir kývýlcýma dönüþüyor sonra yýkýlýyordu yüreðime ýslaklýðýndan Ki deliydin su bile hava bile istemezdi çýðlýklarýn tavýnda döverdin haykýrýþlarýný sonra da susuverirdin incecik hep anlatamadýðým gibi bir ceylan gibi kokardýn o zaman nazlý nazlý titrerdin bir soluða uyurdun hemen uyurdun
Hatýrlar mýsýn yaþlý çýnar aðacýnýn uçarý yapraðýyken sen tutturdun kopacaðým düþeceðim sevmedim bu mevsimi dedin kimler kýzmadý ki sana toprak kýzdý su kýzdý mevsim kýzdý ben kýzdým yok dedin sen ben sevdasýz bir yelim dedin öyleydin de yeldin sevdalý bir yeldin ki bir ben bilirdim pençelerinin aslýnda pamuktan olduðunu ve öfkenin bile aslýnda iyiliðinin üflediðini
Þimdi duydum ki bir þývgýnmýþsýn cemre olmuþsun düþermiþsin bir oraya bir buraya tam kördüðüm olmuþken ruhum göremiyorken geceyle gündüzü düþmesen de karanlýðýma hatýrlat bari kendini tüm duygularým rehinliyken sen göðün iki gözüyken..
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.