Bir Gün Bir An Her Gün Her An
sokaklara yaban huzursuz hayata bakýþýn sýzýsý
zeytin siyahý acýsý bir sade güzellikte beklediðim
sonbahar gibi kabullendim yollarýn suskunluðunu
sarý bir umutsuzluðu aþtým da geldim yokluðuna
geceyi siperliðim bildim yaban yalandan korunduðum
yalnýzlýk dinlendirirken ölüm korkularýmý yoruldum
ayrý bir yazdý yansýsý içimde cýz imkansýzlýkla ünlü
yüreðime geçiremediðim tek söz kuþlarýn göçüyle dopdolu
son buðusu küllendi bakýþlarýmýn bütün evren benimle
bir sen deðilsin aðlarkenki anýmda yaralarýmý üfleyen
tüllenince aramýzdaki ýrmaðýn ikirciksiz hayat sevinci
iki defa öldüm...ölmem gerekti...senin yerine de...kýyamam...
kendi üstümü karaladým sensizliðimi görmesin hiçbir kýpýrtý
adýnýnsa altýný çizdim gözyaþlarýmla tüm sonlarýnýn en öndesiyim
sayrýlý dallarýyla öyle özverili severdi ki beni çaðla aðacý
seni sardýðýmda onu anýmsýyorum birgün beni gerçekten anlayacaðýný
hiç bakýlmamýþ bir saat kadar zamana umarsýzým týpa týp ansýzýn unutulan
yerinde sayan sensizliðime uyan bir takvim bulamadým kaç kez kýrptýn gözlerini...
söz tükendi ses kesildi ömür bitti azrail sýkýldý ölüm tekrarlamakta kendini
ne olduðunu anlamadý hiçkimse...bense baþlayamadým hala nefes alýþýný anlatmaya
çýrpýnan tesellilerin kuytularýnda açan çiçekleri biriktiriyorum sana
olur da birgün gelirsen kaçýrmýþ olmayasýn diye sevdamýn hiçbir anýný...
hayat daðýnýn hangi yamacýnda konaklasam zirvede bir gülüp bir kayboluþun
söyleþtiðin bulutlarla sislenecek ömrüm amansýz bir tufanla sürükleneceðim...
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.