Senin ilk aþkýn bendim.
Kimse duymasýn,
duyanlar inanmasýn,
unutalým gitsin bunu.
Senin için sýradan biri olarak kalayým.
Baþýna gelebilecek her aþka,
açsan kollarýný.
Ne zaman tanýþtýnýz,
ne zaman ayrýldýnýz,
sonra bir yenisiyle
nasýl baþladýn yeniden
umursamadan yaþasan.
Benzerlerin her zaman,
hayatýmýn her yerinde yer alsa;
her biri senden farksýz olsa.
Dudaklarýnda dudaklarým hala dursa
Daima ilk denemen kalsam
Ayrýldýðýmýzdan beri vaz geçmiþ olsam senden,
her sabah ve her akþam;
sen ise beni hiç unutamasan…
Daðýlsam
Aralarýna karýþsam
Arasam sabýrsýzca
Sendeki ilk masumiyeti
Özleyerek bir süre…
Ýlk tanýþtýðýmýzdaki gibi
Bembeyaz karla örtülü olsa gene heryer
Ellerin üþüse, görsem,
Çýkartýp versem eldivenlerimi,
Ellerine giydirsem…
Sonra gülsem bu aptalca arzularýma…