Ýlk defa herhangi bir gözyaþýndan saklýyorum düþlerimi.. Yudumladýðým zehir zemberek havasý bu hýrçýn þehrin Ýþte dönüyorum kendime, iþte ölüyorum kendimde En çok yabancýsý olduðum gözlerde buldum ilk defa kendimi Bu aþina olmadýðým yüz benim mi? Bu titreyen eller, bu kan çanaðý gözler Bu kimsenin selam vermeye cesaret edemediði çatýk kaþlý adam ben miyim? Ölmediysem hâlâ Dokunmadýysa içime mezar taþýmda yazan üç-beþ mýsra Baþucumda dua eden yabancýlar yoksa Ardýmdan kimse aðýt yakmýyorsa Yaþadým diyemem ki.. Yaþamadan ölünür mü? Öyleyse öldüm de diyemem.. Öyleyse oldum da diyemem.. Öyleyse konuþamam da.. Hiç konuþmadýn ki diyecek birileri Annemin sesi kulaklarýmda çýnlarken Yabancýlarla konuþamam çocukluðumdan beri.
Faruk Köse /pages/Faruk-K%C3%B6se/124916080854064
Sosyal Medyada Paylaşın:
el-a-lem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.