Dul kalmýþ bir aþkýn Ayakta durmayý beceremeyen çocuðu gibi, Düþe kalka büyüyor sanki aramýzdaki yollar.. Týpký, ayrý kentlerde, Ayrýk kelimelerle yazýlmasý gibi kaderin alnýmýza, Sarýldýkça uzaklaþýyoruz kendimizden.. Sabahýn görmeye engel vaktinde Hiç bilmediðim bir sesle uyandým.. Kendine bir iyilik yap diyordu radyodaki þarký Sadece bir iyilik.. Ben de kendime bir iyilik yaptým, Ýçimdeki tüm senleri yetim býraktým..
FARUK KÖSE
/?ref=home#!/pages/Faruk-K%C3%B6se/124916080854064
Sosyal Medyada Paylaşın:
el-a-lem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.