Islak kaþlarým bir gün þöyle dedi: Yürürken bir yere Yaþamýn hiçbir yere yetiþememesi Bir bastona gereksinim doðurdu Böylece yerleþti baston; Kývrak, heyecanlý, telaþlý parmaklar arasýna. Zeminin üzerinde ve ileride olan: Baston! Sisler arasýnda gezinip Bir tombula dokundu Ve sevindi garipçe Çokça güldü Çokça aðladý Çokça içlendi Nefesinde daima tumturaklý bir koku Kaygýya döndü yüzü Acaba kýrýlýr mý baston? Týpký bacak gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
derin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.