KUYTUSUNDAYIM
KUYTUSUNDAYIM…
Kuytusundayým Yüce Dað’ýn
Görülmez zirvesi, tepesinde sis’i var.
Eteðinde ince ince bir kar yaðar,
Bir Buse gibi yanaðýma konar!
Apansýzýn bir fýrtýna bastýrýr,
Esen yel; tipi olur boran olur
Þakaðýma aklar düþer
Kirpiklerime pus,
Gözlerim kararýr, yol görmez,
Bir anda ucundayým uçurumun!
Baþ döner, el tutmaz, ayak mýhlanýr…
Daðlarýn zirvesi gelinlik giymiþ,
Çehresinde türü türlü gamzeler,
Tenim, her adýmda kar ile öpüþür.
Keklikler þarký söyler, sarp kayalýklarda
Biletsiz bir konser gibi
Ama tribünle bom boþ…
Akþam olur Çayanyurdun da
Issýz ve soðuk bir gece düþer!
Pencereler Kar dan perde çekilir.
Göz görmez, kulak iþitmez, el tutmaz
Kuytusundayým bu Yüce Daðýn…
Oktay GÜL
Erzurum-Horasan Kadýcelal-Çayanyurdu Mezrasý (2002-2003 dönemi Öðretmenlik Yapmýþtým) 24.02.2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.