yalnýzdý zaman týpký benim gibi uzattým ellerimi dokunamadý buruk bir öfkeyi yüklenmiþti omuzlarýna kývýlcým çakan gözleriyle deldi geçti baðrýmý…
….
yüzü karanlýk / geceyim içimin boþluðunun tavanýnda asýlý hüzün hangi maviye baksam, gözlerime kan çalýnýyor ölü serçeler çöplüðünü anýmsatýyor düþüncelerim alýþamadýðým aðýr bir kokusu var, acýnýn
sönen meþalenin isini andýrýyor yüzümün karasý kirliyim, bataklýk kurbaðalarý gibi biriktirdiðim birçok sýrrý dilimin altýna sakladým pelikan kuþunun kursaðý kadar doluyum öh! yapsam kusacaðým çirkinlikleri…
…..
yýldýzlar sönük, göðün çemberinde sislerin içinden geçen lambaya benziyor ýþýklarý hain pusuda vuruluyor can evim bilmiyorlar ki hiçbir kalleþ kurþun yeniden diriliþime engel deðil
daðlarýn derinliðini ruhani bir aðýt yýrtýyor bulut kümelerinde, kör olasýca sessizlik… ruhum kuruyor ruhum darda ruhum öldü… nefretin zoru bu olsa gerek sevgisiz dillerin çatalýna kin baðlýyorum
melekler bile usançla bakýyor insan diye baktýðý kaðýt müsveddelerine
oysa yayýldýkça büyüyen bir dalgaydý sevgim kar üstüne düþen damla misali üþümüþ kardelenleri öpen güneþin dudaklarý kadar ateþli tüm evreni saracaktý kollarým kesmeselerdi þah damarýmý… þimdi bürgüsüz günlerin gergefine astým köþegen yüzümü ölüm bana ne kadar yakýnsa… nefeslerini kesecek rüzgârým da öylesine onlara yakýn…
_______ dokunamadan baharýn eli kurudu nar çiçeklerim..._______
ayþe uçar 16/07 /2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.