GURURUNU YIKARSIN
Kimbilir ne acýlar,birikti yüreðine
Soðudu geclerin,karanlýk mabedinde.
Beklediðin umutlarýn,herbiri bir köþede
Ýçersine hapsolduðun,kafeslerden firarsýn...
Lütuf bildin herþeyi,kimden gelirse gelsin
Acý versede gitmeler,sabretmeyi bilensin.
Yýllar geçip gitsede,hayata bilenensin
Öðrendikçe öðretir,kalplere taht kurarsýn...
Geçmez dediðin zaman,sanki suya karýþýr
Ruh’un dar bedeninde,baþka ruh’a alýþýr.
Eksildikçe kaygýlar,yüreðin olgunlaþýr
Sevildikçe gönlünün,zincirini kýrarsýn...
Hayatýn çemberine,sende takýlýp döndün
Kimbilir ne yaþadýn,kalbine neler gömdün.
Belki volkan gibiydin,bir damla suyla söndün
Yenilgiye baþ eðmeden,gururunu yýkarsýn...
12:55__15.02.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.