Apara

ortalýk aydýnlanýnca dalgýnlýðýnýn sonunda
kavuþmak uyumlu bir tesadüfe yakalanacaðýz
gülüm
ve ýslýðýmýn öptüðü penceren manolya kadar narin
birlikte bir kýþ geçirmeliyiz
hiçbir ýsýnmak çar çur edilmemeli
sen umudun boyu baharýmýn iki ucusun zaten...

gölgen ömür süremdi baþkasýna kördüm
gözüm sende açýldý adýnýn en uzak iklimime yakýnlýðýyla
gözüm gözlerinde gözlerinle
alnýn yerine tutup tutup yeri öpüyorum
dudaklarýn kalýr mý mezar yapraðýmda çiy izi
tozlarý bakir yollarýn el deðmemiþ bitimlerinde
þimdiden ayak seslerini duyuyorum...

ölüm tek düze bir görev varlýðý sonsuzluða dokunan
gerçek sonsuzsa güldüðün andaki þirinliði nefesinin
ruhuma zorla giydirdiðim
yataðýma istiflediðim bu sarp patikanýn meþhuru yokluðun
lügatlere girmemiþ bir bekarým ben uykularýmda bile platonik
uzaklýðýndan baþka mülk bilmem
seni görsem gece görmesem gece
ama her aným mavi kederli
her vaktimse
seni gördüðüm
ve görmediðim vakit...

kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: