SON İSTASYON

Son istasyon bu ve beklenenen son tiren,
Ne yolcular biliniyor ,nede gittiði yer.
Beklediðim an ve içinde olmak istediðim
Yolu belli olmayan son tiren ,
Acelesi yokmuþ gibi yaklaþtý istasyona.
Gitmek istediðim yer neresiydi ?
Yolun sonunda kim bekliyordu bilmiyorum.
Ama bildiðim bir þey vardý bu son istasyon ve benim için son fýrsattý,
Bir kaçýþmýydý,yoksa bir kurtuþuþmu ,
Bu son kara tirendi belkide bana umut olacak,
Götüreceði yer tek çarem,
Kederden dertten uzak bir yer olacaktý belkide,
Yada sadece hayallerimde öyle düþünmeyi tercih ediyordum.,
Ýçimdeki umutlarýmý öldürmediðim takdirde,
Her son dediðim tren isdediðim yolculuða götürecektir.
Son istasyonun son yolcusuyum ,
Biraz kýrgýn ,umutlarý yitik,hayattan yaþamayý istemeyi býrakmýþ,
Arzularýna bir türlü kavuþamayan ,hep hüsran ,hüsran yaþayan,
Hayal kýrýklýklarýna alýþýp kaderim bu belkide deyip sineye çeken,
Kabullenmekle ölümede davetiye göndemiþ olan ,
Son istasyonun,son yolcusuyum,
Her þeye raðmen ,umud tirenini kaçýrmamak ,
Yaþamak ,umutlanmak, asla kýrýlmamak istiyorum.
01 08 2010
BÝNNUR DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: