ZAVALLI,,
49
Saçlarýn aðarmýþ aklarla dolmuþ,
Siyaha boyarsýn yine kapanmaz.
Gül benzin kurumuþ sararmýþ solmuþ,
Yüzündeki allýk bile kapatmaz..
Meydan okuyorsun eski dostlara..!
Karýþmayýn diye arkadaþlara..
Kýnýyorlar diye seni,onlara,,
Bakmaya yüzün yok,olsa bakýlmaz…
Konuþ konuþ mangalda kül kalmadý,,
Her sözün riyaydý kimse duymadý,,
Dinleyenler sana hiç aldýrmadý,,
Onlar ne söyledi..? kulaðýn duymaz..!
Aktýn aktýn ama durulamadýn,,
Bir baltaya bile sap olamadýn.
Hayalden hülyadan hiç uyanmadýn,,
Onun için karnýn,,gözün hiç doymaz…
Bir mucize bekliyorsun Mevla dan,,
Onursuza bir þey vermez yaradan.
Þu haline þükret,beter olmadan..!
Diyorlar ki kendi düþen aðlamaz…!
TÝRYAKÝ diyor ki neydin ne oldun..?
Þimdi güze döndün sarardýn soldun.
Bilmiyorum ki ne olacak sonun..!
Azrail’in bile sana yaklaþmaz….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.