Bu gece, Niye bu kadar kapkaranlýk gökyüzü anne ! Gözlerime inciler düþmüyor saçaklarýndan Sandukasýnda mý saklandý yýldýzlar ? Ya gece yatýsýnda buluþtuðum Fecr ’e kadar bilsen neler neler anlattýðým dert arkadaþým, Ay bile suskun ..
Hangi yaðmur örttü gökkuþaðýnýn karasýný, Perde diye üstüme. Niye bu kadar aðýr gözkapaklarým Hangi sersem fýrtýnanýn apansýz esen deniz yelindeyim Hayallerimi çalarken Gözlerim acýyor hýrsýyla tuzundan .
Ýçim üþüyor anne ! Ne çabuk kýþým geldi Oysa baharýma yeni girmiþtim. Olsun ! Sen üzülme yeter ki, Ben yine kýþýn koynunda cemre düþmeyen bahar olayým Dualarýnla tut yüreðimi ellerinin sýcaklýðýnda.
Ne o ? Yüzüme düþen , Yaðmur mu yaðýyor rahmetiyle semadan , Yoksa aðlýyormusun ? Sakýn ha ! Islatma hüzünleri lâl kesilen vaktin dilinde.
Ruhumun derinliklerinde þimsekler çakýyor Arsýz bir demirin tavýnda dövülürken gafilâne Sancým kör/düðümle düðümlü Sustu yüreðim can damarýmda zilletin öfkesiyle.
Sahi ya ! Geçtim mi þimdi ömrün köprüsünü , Toprak mý sýrtlanmýþ beni boylu boyunca ? Oysa yeni ekmiþtim baðrýna tüm beyaz papatyalarýmý Habersizce basarak Ezdim mi ? Þimdi renklerini örtsünler üstüme Bir avuç toprak atarak ..
Üþüyorum buz kesiði tenimde , Hasretinle yanarken ! Bir yudum su ver anne ak sütüne karýþmýþ, Ve Kokunu býrak Düþlerimin en güzel yerine ...
Nezahat YILDIZ KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nezahat Yıldız Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.