EFENDİM-II-
abdurrahim

EFENDİM-II-

Seninle maksad�n buldu arz�n �l� topra��
Anlad� a�a�lar bile ni�in ta��r yapra��

��nk� nurun Ru�en etti zindan olmu� d�nyay�
G�l cemalin g�lsen etti dikendeki mumyay�

Rahme d��t�n �i�ek a�t� zulmetin ba�r�nda ta�
Te�rifinle cana geldi kimsizin g�z�nde ya�

Ayak bas��nla ba�lar bitmeyen �mmet derdin
G�z�n a�t�n ilk nefeste Y�rab �mmeti derdin

Do�um g�n�n ta geceden semalarda sezildi
Canlar �ncesinde senin pak� soyun �izildi

Tecellinle k�h� ta�t�, k�h� durdu, ��l, �rmak
Sap�tm��lar a�la��rken �ks�ze oldun s��nak

Sen bilirdin yetim derdin sende �yle do�mu�tun
Y�llar sonra bu sevginle g�zya��na bo�mu�tun

Kunda��ndan s�yr�l�rken d��t�n anne koynundan
�ks�zl�k huzmesi ald� yetimli�i boynundan

Hamrunu yo�urdu rahman yetim, �ks�z suyuyla
Ba�ka t�rl� ba� edilmez azm��lar�n huyuyla

Ne zaman al��sa kucak nurdan teni sarmaya
Hikmetinden sual olmaz gelir onu almaya

Tam al�rken baba kokusunu b�y�k babadan
O nu da g�t�rd� Mevla �ekti ald� aradan

Sen senidin, sen Ahmet’tin Muhammet Mustafa
Son �mmetin server’iydin yok idi sana sefa

Ge�ecektin bir bir d�nya imtihan surlar�n�
Yenmek i�in putlar�n� o yamyam kullar�n�

�ylesine azm��lard� yemi�lerdi ba�lar�
�z k�zlara �ukurlarda atm��lard� ta�lar�

Onlar i�in bir z�l idi k�zlara baba olmak
Azm��l��n hudutlar� bu kadar olur ancak

Allah seni sarmal�yd� sapk�nlar�n �errinden
K�hne saltanatlar �rker hakikat neferinden

�yle ol ki uzak dursun kirli kalpler, desise
Ruh iklimi aldanmas�n s�r saklayan nefis’e

Yolun �avk� �mmetini hakka sebil olmal�
Seni �ld�rmeye gelen sende hayat bulmal�

�rnek insan �nder insan ey nebiler sultan�
Y�z bin kere feda olsun yoluna koyduk can�

Kulluk anlamakt�r elbet yarat�l�� hikmeti
Onun ad� Muhammed’dir, do�ru onun �mmeti

Di�er �mmetlerde elbet ayn� boydan geldiler
Tek farklar� g�klerin buyru�un yere serdiler

En son demde cem e�lendi inanlar bir safta
Son kitap arma�an etti onlara alt�n yafta

Dedi ki ‘kat’� �ndullah’ ‘din’i �slam dinidir
Gayrisi yolun sap�tm�� azm�� insan kinidir

Bu u�urda nice hak nebi gelip ge�ti amma
En son gelen peygamberi sak�n ba�kas� sanma

Yetimlik mektebi bitti �ks�zl�k geldi sere
Ticaretle u�ra��rken al�p g�t�rd� nere

N�b�vvet m�jdesi verdi ona �am’�n yollar�
‘H�ra’da ba�lay�p bitti a�k�n halvet kollar�

Gel dedi yaradan ona bu buyru�u al g�t�r
Kullar�ma son Resuls�n vazifeni yap otur

Orda ba�lad� habipin kullar�na hasreti
Onun ancak �mmetidir bu cihanda serveti

Can siperim servetinden ayr� koyma kulunu
Azm��lar�n yollar�ndan �evir benim yolumu

Kulluk i�in bizi kullar�ndan gayr� kay�rma
Sevgilinden bizi orda ayr� say�p ay�rma

04.09.2010
Abdurrahim ��K
Sosyal Medyada Paylaşın:

abdurrahim Şiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

DÖRT MEVSİM Harman Zamanı KARDEŞLİK YETMİYOR… Ah! istanbul... KUDÜS'ÜM KARDEŞLİK YETMİYOR SUSA EFENDİM-III- KITMİR GÖÇ

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

EFENDİM-II-