AFFET BENİ YÂ MEVLA'M...
Dünya dediðin çölde serap imiþ,
Ömür kerbela’da bir tas su imiþ,
Senden gayrýsýna aþk heba imiþ,
Eremedim; Affet beni yâ Mevla’m..
Melek yüzlü þeytanlara inandým,
Sevabý unutup günaha daldým,
Bu devran hep böyle sürecek sandým,
Çözemedim; Affet beni yâ Mevla’m..
Güldüðüm aynalar meðer zahirmiþ,
Zevk-i Alem’de bir avuç zehirmiþ,
Huzur duâ mülk tespihte zikirmiþ,
Bilemedim; Affet beni yâ Mevla’m..
Yalana kandým bozuldu izaným,
Özüm bulunca sýzladý imaným,
Gözümde kýrýldý berat mizaným,
Dönemedim; Affet beni yâ Mevla’m..
Zaman bitti ruh tenimi terk etti,
Nefsime öðretemedim secdeyi,
Son nefesimde ihram’dan kefeni,
Giyemedim; Affet beni yâ Mevla’m..
ecedemet...
BAÞTA EDEBÝYAT DEFTERÝ YÖNETÝMÝ OLMAK ÜZERE TÜM MÜSLÜMAN ALEMLERÝNÝN VE BÜTÜN ÞAÝR DOSTLARIMIN BERAT KANDÝLÝNÝ EN ÝÇTEN DÝLEKLERÝMLE KUTLAR,DAHA NÝCE KANDÝLLERE EL ELE YÜREK YÜREÐE ULAÞMAK TEMENNÝSÝYLE...
HEPÝNÝZ YÜCE RABBÝME EMANET OLUNUZ DEÐERLÝ DOSTLARIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.