Dur şimdi..! ömrüm şaşırdı... Şimdi, sen gittiysen Dünya nerede peki..! vakt-i sükut
Dur şimdi..! ömrüm şaşırdı... Şimdi, sen gittiysen Dünya nerede peki..!
Býrak..! acemi kalsýn cahil cesaretim , varsýn beni bilsin dünya, seni içimin mabedinde saklamaya karar verdim gizli bir ayin gibi, ilikledim ömrüme ilmek ilmek çocuksu bakýþlarýný ,
Kalbimi yol geçen haný sananlara müjde..! Bendim..! Can fitilini yakarak geçen aranýzdan ...
Üþüþtü bir (bed) dua ruhumun etrafýna, didikliyor senden arta kalanlarý, Hissetmedin mi, þehrine oluk oluk inen ( Ah ) larýmý Alýp baþýmý gitmeye kalktým bir gece ... bastýðým toprakta bittin , kýyamadým seni çiðneyip gitmelere ...
nasýl desem... acemi bir sýkýntý var içimde ... Mürekkep kaçýrýyor ömrüm, sen akýyorsun yazgýmdan ..! ( Mürekkep kanadý , tuz bastým kaðýtlara, seni sayýklayarak sus kesildi kelam )
Susma..! Sen susarsan eðer, terlemiþ yaþ’ýma teselli cinneti geçirtecek varlýðýn
Bir kelebeðin dünyadaki üçüncü gününde,söndürdüm arsýz çýðlýklarýmý, Kalbimi verdim , ömrümü düþünmeden son takâtimle yalvarýyorum sana, ( Gel Can Kesil Ölü Bedenime )