afet çýðýrtkaný düþlerimin sabahýnda sen de doðrularý seç buðulu gözler, pembe düþlerle... ve geç otur þöyle orta yerine göðsümün aslýnda çýkmazda bu yol... merakýmdan soruyorum...
ve... hepsi senin yüzünden artýk dayanamýyorum göðün rahmeti,yerin bereketi güler yüzüme... durduk yere...
her adýmda düþerken sana tut-masa bu þiirin imlasý bir kere olsun duy beni biliyorum oradasýn ve bu kent aslýnda kendi hüznüne tutsak
sonra bir acý kanatýr içimi susturulur tüm çýðlýklar vardýðý yerde ne bir çöldür yolum ne bir vahada buldum seni ben seni yüreðimde buldum ne sonum oldu sensiz ne senden önce vardým hangi cümleyi söylesem seni sayýklarým þimdi virgülü sen... noktasý sen ve uzadý geceler
öpebilir miyim söndü çýra... anne hangi karanlýk aldý seni benden neredesin... ve kendi mahþerimden döner gidiþin anne... yeniden doður beni... içimde aþk... sana son bir kelime ... en karþýt kelimelerimi seçtim bu gece sokaðýndan geçerken sevdanýn biliyorum anne... babam yine sus diyecek titrek bir öpücük býrakýp gölgelerine aðulu yalnýz gecelerin kanýmý usulca akýtacaðým þimdi kendime kayýp bir yoldayým
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.