Bu Sabah Uyanamadım

Bu Sabah Uyanamadým
Bu sabah uyanamadýðýmda fark ettim
Odamýn hala daðýnýk olduðunu
Kitaplarýmýn geliþi güzel sýralandýðýný
Duvardaki resimlerimin aslýnda düzgün olmadýðýný

Bir sabah uyanamadýðýmda fark ettim
Güneþin benim için açmayý unuttuðunu
Sabah rüzgarýnýn penceremden girmemek için direndiðini
Gökyüzünün bana mutluluk vermek istemediðini

Bir sabah uyanamadýðýmda fark ettim
Onun benim kusursuz düþlerim olduðunu
Ne kadar da çekici güldüðünü
Anýlarýný ne kadar da arzulu anlattýðýný gözlerime

Bu sabah uyanamadým
O þimdi yoldadýr belki

Onca yürek yaþantýlarýndan sonra
Gülümseyerek anlattýðým bulutlara
Bakýyor mudur þimdi?

Yoksa yanýnda oturan kýrklý yaþlardaki kadýna
Hüznün tarifini mi vermeye çalýþýyordur?

Ben bu sabah hiç uyanamadým
Yüreðim de öyle

Belki bu gece,
Yýldýzlar da parlamaz bana
Belki kalemim
göz yaþlarýmýn arkasýna sýðýnmayý çoktan planlamýþtýr bile

Ben uyanamadým ama o umarým uyanmýþtýr
Umarým yazgýsýnda defalarca yapraklanýr
Umarým yaþamýnda kanatsýz bir tek umudu bile kalmaz


Ben bu sabah uyanamadým
Belki sonraki sabahlarda uyanýrým
Belki bir sabah uyandýðýmda
Tekrar bir öykümün içine sýðýnmýþ bulurum kendimi

Ama
Bu sabah
Uyanamadým...

Oktay Coþar

Sosyal Medyada Paylaşın: