NEDEN
Bunca yýlýn ardýndan ben sana bakýyorum
Bütün mektuplarýmýn ucunu yakýyorum
Sen unut, ben unutmam, unutmak ardýr bana
Bütün günahlarýmý seninle yýkýyorum
Rüzgara sor söylesin asýlýdýr dallarda
Bir gün geçersin diye yokluðunu emiyor
Gözlerimi unuttum ta o zaman yollarda
Baktýðým gördüðüme bu yüzden benzemiyor
Gönlüm bir fiþek gibi, gözlerim çakmak çakmak
Bir yandan patlýyorum, yanýyorum bir yanda
Bütün amacým þimdi son kez yüzüne bakmak
Gerçekte olamadým, olmak belki rüyanda
Hýçkýrýða boðulup kopan bam teli ile
Yürek telim kopuyor, kalaný büyük yalan
Kapýndan geçiyorum her sabah yeli ile
Gece kirpiklerine çiy düþerse beni an
Dolunaya düþüyor kaþý hilal bir resim
Saklýyorum koynumda güneþ aðarana dek
Biterken yýldýzlarda þaþaalý merasim
Ölmek istiyor caným þöyle sana gülerek
Güneþ eteklerini yayarken karþý daða
Bakarým var mý diye senden bir ayak izi
Görünür bir hoyrat el býçak vurur budaða
Nasýlsa tek vuruþla kanatýr ikimizi
Zaman kuþluða erdi, þimdi dört yan kan gölü
Yanýlýp bütün kuþlar eðilir su içmeye
Kalbimde kýrýyorlar kýzýl gonca bir gülü
Neden býrakmýyorlar bir kez olsun açmaya
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.