Ah benim vefalý duygulu yarim! Bilmez misin? hep yüreðimdesin Nereye baksam sen varsýn Gördüðüm her güzellikte sensin Öylesine büyük bir coþkusun ki! Adý ne? bilemiyorum Bir týlsým ki kapýldým gidiyorum.
Gönlümdeki koyu kor ateþ Yakýp kavuruyor bedenimi Yanlýþ mý? gösteriyor diye bakýyorum aynalara Yok yok ta kendisi! Dönüþ var kuru bahardan Coþtukça coþuyor içim Renkler bile ayakta Gün baþka doðuyor bu gün Gülüþüyle bahar geldi Haziran kapýsýndan mevsim yaz Yýllardýr hasretiyle yanan Þu kalbime Aþk yeniden doðuyor.
Sonbahar yapraklarý gibi ela gözler Bir yeþil mýzrak gibi girdi Kum çölü hayatýma Gümüþ mahmuzlu atlýlar geçiyor gönlümden Artýk terkediyor kederi aþkým Yeþeren bahçelerde Taze bir goncagül kýpkýrmýzý Kalbim hasret vuslatýna Günler çölken kara zindan gecelere Varlýðý ile doðuyor kýzýl güneþim...
Dünyanýn güzelliklerine eðil Güzelliðini gör Yarattýðým renklere bak Bu sensin. Þen þirin kal Aþkýmla sevgimle þýmar Yýllardýr aradým seni;sen sen diye Bendesin yüreðimdesin Uzakta olsan bile Bana benden yakýnsýn. Yalnýzlýðýnda yoldaþ olayým Uzattýðýn ellerinde Sen soldurmak istemesen de Býrak aþkým ben sende solayým..
Bahar Tülay Kýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.