Bir enkaz baþýndayým..
Herkes içinde yatanýn sen olduðunu söylüyor
Ama yalan söylüyorlar
Sen benim yanýmdasýn,
Enkaza birlikte bakýyoruz
Neden beni býrakýp yürüyorsun?
Hey! Nereye gidiyorsun?
Haklý deðiller, deðil mi ?
O enkâzýn,
O mahvolmuþ planörün içindeki sen deðilsin?
Haberler, insanlar, internet, herkes, her þey
Yalan söylüyor deðil mi ?
Sen, bu erken yaþýnda toprak olamazsýn deðil mi ?
Sonra haklý olduklarýný hazmediyorum
Senin için yapýlan törene gidiyorum
Herkes çökmüþ,
Ay yýldýza sarýlý, önünde resmin olan o tabut
Yeni evin
Þimdiyse kara topraklardasýn
Üþüyor musun, aðlýyor musun?
Seni çok özlüyorum!
Bugün seni her günden daha baþka hatýrladým,
Herkesten her þeyden her zamandan daha farklý
Hissettin mi gözyaþlarýmý, kanadýðýmý?
Açýlmamak üzere mi kapandý o güzel gözlerin?
Yüreðin, bedenin, o sýcacýk kalbin
Artýk toprak mý oldu?
Sen aðbeyimken, canýmken birden toprak oldun..
Çoðu zaman birgün gelmediðinde özlerken,
Sitem ederken,
Þimdi on üç gün oldu ve sen hâla yoksun
Sana somurtmak bile yakýþmazken
Ölüm hiç yakýþmadý be aðbeyim
Geçenlerde topladým cesaretimi ve
Son nefesini verdiðin yere gittim,
Tek kalan þey, planör parçalarý ve SEN!
Senden sonra anladým.
Yaþamýn iki sâniyede nasýl solduðunu..
Bir meleðin nasýl toprak olduðunu..
Aradan yýllar geçse de her sâniye KALBÝMDESÝN
Sana hiç söyleyememiþtim
Artýk söylüyorum!
Seni çok seviyorum!
Seni çok özledim!
Mekanýn cennet, ruhun þâd olsun!
SEMÝH UZUNLAR!