Bir intiharla birlikte uyanmak, Geceye küskün bir sabahta... Bir intiharýn teninden artýk ne varsa, unuttuklarýmýzý aramak, kayýp iliþkiler sandýðýnda...
Duygumdan sýzmýþ bir kan lekesi, benden habersizce, ortak olmuþ, bir ihanetin ellerine.
Bir çýðlýktan kalan, masum bir pýhtýdýr sadece, gözyaþlarýyla kanayan...
Ve o kadar derin ki , avuç içi çizgilerin, bir baksam düþeceðim...
O yüzden, Keþke, Utansak da, örtü çeksek göðe, bulutlar bizi görmeden ölsek...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.