Sana aþkým dün yine nüksetti Sara nöbeti gibiydi adeta Acýtan,hazin bir haykýrýþ
Bu akþam da sensizim Yarýným da sensiz Hiç kavuþamayacaðýmý anladým yine bu akþam da, Hani ben sevmek yoksunu Sevmesi suç olan Duvarlara bakýp aðlaþan Gözlerini hatýrlayýp kendinden geçen
Ýþte o Sevemez aþýk Sen sevme dediler bana zaten Sevip de ne yapacaksýn Dünya kýsa,ölüm ani Bir kara gözlünün ardýndan koþup da Ne yapacaksýn
Hakkýn yok ki sevmeye senin dediler Doðru sevmek suçtu bende Bu þiirimi de oku sevgilim Belki sevme suçunda indirim yaparsýn Müebbetimi hafifletirsin
Demiþtim ya sevmek kar etmez gönlünde Kahpe dünyada çok sevmek de az sana
Sensiz daðlarý da aþmak gerek Yokluðunda yapayalnýz yürüdüm Kavurucu sýcaðýnda çöllerin Belki gitmeliyim artýk dünyadan Anlarsýn bir gün Seni sevdiðimi Gamsýz sevgilim
Ramazan Daðdelen Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazan_dagdelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.