Payýma veda düþtü devinirken kaderim
Ýmgeler yazýlýrken kan sýzan dudaðýma
Umudun saçlarýndan yakalar kaçma derim
Temmuzda aðustosta kar düþse de daðýma.
Sefalet kuruturken dilimin pýnarýný
Sarýlýrým umuda düþünerek yarýný.
Savrulurken hayatta uçurum kenarýnda
Acýnýn ipliðini çýkartýrým pazara
O kývranýr izlerim çýrpýnýrken nârýnda
Gelmeyelim diyerek kazara bir nazara
Umudumla birlikte kaçarým uzaklara
Biz beraber oldukça düþmeyiz tuzaklara.
Bakmayýn çizgilere derin olsalar bile
Nasýrlaþmýþ bir ömrün haritasý saklýdýr
Umudun türküleri taht kurmuþken bu dile
Hüzünler ve kederler ömrüme yasaklýdýr.
Öksürük nöbetiyle buruþurken nefesim
Türküsüne es koymaz kýsýlsa bile sesim.
Nemlenmiþ kirpiklerden alýr gibi icazet
Rüzgârýn kanadýnda uçuþurken notalar
Topraða yakýn beni öpse bile bin afet
Elinde kýlýcýyla gölgeleri noktalar.
Zaman gelir vur derim bazen suskun dururum
Umudum var oldukça volkaný durdururum.
afet ince kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM