Yeniden doðmak için ruhunda yangýn çýkar Çýkar ki senden geri kalanlarda yanmasýn Hayat azgýn canavar sindikçe yere yýkar Yeter ki seni mazlum seni zayýf sanmasýn
Aklýn takýlmýþ yine þuursuz dalgalara Sinirli kýrmýzýlýk bardaðýndan taþýyor Gece düþtü denize ortalýk zindan kara Kara yelkenlilerde zebani dolaþýyor
Mantarlý þiþede gör suya karþý durmayý Yeter ki içindeki umut harap olmasýn Battýkça öðreniyor insan dibe vurmayý Yeter ki o þiþenin içi þarap olmasýn
Sanma sadece ölüm çaresizliðe çare Yýlan gibi kederi üstünden çýkar artýk Kalma fýrtýnalarda kuþlar gibi biçare Bundan sonra yüreðin sana Zülfikar artýk
Yeniden doðmak için suda bir yangýn çýkar Bu zaman yangýnýný savur Karadeniz’e Coþari’yi korkuttu sendeki deli efkâr Küllerinden doðuver vakur Karadeniz’e
19.06.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.