Yaþadýðým mahþerde yalnýzlýða düþmüþüm Ben kendime kendimi soruyorum yýllardýr Bana dostça uzanan ellere üþüþmüþüm Ben kendimden kendime varýyorum yýllardýr
Bilmediðini bilmek erdemdir derdi usta Önüme marifeti gizliden serdi usta Gün geldi alkýþladý, gün geldi yerdi usta Kendim için kendimi yoruyorum yýllardýr
Yaþam bizi eskitti karmaþýk metropol da Ne ayakta derman var ne de güç kaldý kolda Ömür kadar sunulan hayat denilen yolda Býkmadan usanmadan yürüyorum yýllardýr
Hep manayý aradým sevgi sözlüklerinde Kayboldum yuvarlandým dünya düzlüklerinde Alaca karanlýðýn pembe gözlüklerinde Ben kendimde kendimi görüyorum yýlladýr
Býrakýp gitti bir gün býrakmam diyen suna Sebepsiz terk edilmek gitmiyor mu zoruna Ýçimi talan eden bir fýrtýna uðruna Ben kendimle kendimi geriyorum yýllardýr
Hangi bilinmez liman hesaplandý rotada Gönülden yüklediðin kaç hüzün var notada Hoþgörü üretilen gönül denen potada Ýyi ile kötüyü karýyorum yýllardýr
Gördüðüm her güzellik gönlümde göze geldi Hasret yangýnlarýnda umutlar dize geldi Duygular kabardýkça damlalar söze geldi Sözcüklerden gülleri deriyorum yýllardýr
Yýkýlýyor zamanla aklýn ihatalarý Yarýna tecrübedir bu günün hatalarý Her bitiþ indirirken kalbe falçatalarý Kendimi taþtan taþa vuruyorum yýllardýr
Bilmem eren oldu mu erilmez muradýna Ne kaleler yýkýldý kýrýlmaz inadýna Coþari’yi zamanla þair yapmak adýna Ben kendimde kendimi arýyorum yýllardýr
18.06.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.