Üstüne Sıçrayacak Hüznümle

Üstüne Sýçrayacak Hüznümle

saçlarým aðardýkça deðiþiyor gündüzlerin þaþkýnlýðý
kaldýrýmlar zakkumlarýn harcýnda uysal sarsak serüvensiz
ve ancak arzulu çocuklar anlar derdimin saflýðýný sorgusuz
kalbim gereksiz yanýtlar yorgunu balkonunda loþ yokluðunun
soluyorum güncelleþerek caddelerde tumturaklý þapþal
tek düze ve pýsýrýk intiharlar yakýþmaz baþýmdaki belayla
göz rengimin daldan dala anlamsýzlaþan maðlubiyetine...

baðdaþ kurmuþ ayrýlýklar bekleyedursun kollarýmýn inceliðini
tenime sýrýtkan iklimleri aþtýðým anlarla yanýyorum kendi benliðimde
içimde biriktirdiðim estetiðin toplamýydý yüzün
ilahi bozyapýmýn boþluðunu dolduran yekpare biricik tek parça
ey donuk bakýþlarýmýn soyu tükenmiþ kanatlarý vefasýz kuðusu
kav huylu parmaklarýmda þimþeði evrene seyirlik yaðmurlarýmýzýn
soðukluðuna göller demlediðim gözlerimin canýna okuyorum...

buðulu dönemleri de eskitince yaz heveslerinin sonunda
pastel tebessümlerin kenarýna iliþtirdiðimiz coþkuyla
küstahlaþacak acý sandýðýmýz son salý rüyalarýmýzýn
her güne yazýlmamýþ yeni þiirlerle baþlayacak mutsuzluk
ve titreyen bu defa sabah kokusundaki beklentisizlik
iðreti umutlardan geriye kalan kirli çarþaflara sinmiþ
unutulmayý haberleyen kendine bile yaban hayýrsýz
kum beji sokak kenarý tozlu yalnýzlýðýmýz olacak...

kalp çýkýnýmda kuru dallarý bir zamanlar kahkahalý ormanlarýmýzýn
ödünç umutlarla gitmiyorsa bir ömür ve ayaklarýný sürüyorsa düþünce
mayýn tarlasýna bakan bir uçurumda tutunduðum son ateþimle üþüyorum bil
kipsiz bir dil yarattým bu düþüþüme uykusuz siyah bilinci kumral hüzzamlý
kaþlarýnýn tedirginliðiyle çekilecek esrik tetiðin tam karþýsýnda
daðlayacaðým sesimin cinnetini sýðýrcýklarý kaçýþacak çocukluðumun
üstüne sýçrayacak hüznümle harmanlanacak bütün bir ömrün...ölmeyeceksin...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: