tren boþaltýrken yüklerini kapýlar açýlýr sonuna kadar penceremin önünden geçerken hýzla çikolatalý izler dokunur gözlerime
siz bilmezsiniz ne çok çikolatalý parmak izleri býraktým gülümsemelerimin iliþtiði
ve tren hareket ederken uzun geçer zaman çýkarttýðý sesin yoðunluðu büyürken üzengimde dilimde hatýrlamadýðým bir melodi yankýlanýr istasyonun tozlu raylarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
UÇUK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.