hangi zorluğu yenememiş ki insan oğlu
’’hangi zorluðu yenememiþ insanoðlu’’
diye bir cümle takýldý geceme
hangi zorlukla gerçekten ve samimi olarak savaþtý insan
astý postunu yedi yemeðini kapadý gözünü
sakýndý oðullarýný
asosyal,apolitik olsun düþüncesi olmasýn
patronu kýzdýðýnda baþýný eðsin
etliye tuzluya karýþmasýn sözleriyle atýldýk hep hayata
bazýlarýmýz kýrdý bu zinciri
bazýlarýmýzý zehirledi bu karanlýk
aydýnlýklardan korkutulduk, reddetmeyi öðretmediler bize
hep kabullenin, þükredin dediler
ama dememeliyiz ve kabullenmemeliyiz
beyaz yakalý köleliðe ses çýkarmadýk
suçu kendimizde deðil sistemde aradýk
bir an unuttuk ki
o sistemi oluþturanda biz idik
6.5 milyar beden idik
ama deðiþtiremedik
eþitliði,insanlarýn kardeþ olduklarýný hep sakladýlar bizde kandýk
esmer olana köleliði yakýþtýrdýk
çekik gözlü olana atom bombasýný
türkçe konuþmayý bilmeyene terörist maskesi vurulmasýný engellemedik
sünnet olmayaný kendimizden saymadýk
bizden çok uzakta olanlara insanlýðý yakýþtýramadýk
koyduklarý duvar bizlerle onlarýn arasýna deðildi
düþüncelerimizin arasýna kondu
hep ayýrdýk kendimizi hayvanlardan
en küçük olaylarda insanlýðýný kaybedip hayvan olanlara ses çýkarmadýk
mutluðu bulamadýk o yüzden gülmeyi biz icat ettik
yananlara su serpmedik ki
soðukta ölenlere sýcak bir çorba vermedik
katliamlara ses çýkarmaya kalktýðýmýzda sus pus oturmaya mahkum edildik.
Korktuk
çünkü korkuttular sen küçüksün aklýn ermez dediler
o zaman çocuktuk
sonra büyüdük bu sefer de sen ekmeðe þükret bulaþma dediler
et kazanacakken hep ekmeðe mahkum edildik
mutlu yaþamaya ütopya dedirtildi
kazanmaya imkansýz, mücadelecilere idam sephasý giydirildi
müzik evrenseldir dedik ama
bütün müzikleri dinleyemedik
dinlemeye kaltýysakta kulaðýmýzý týkadýlar
bilime özgür dedik ama hep ilimin peþinden koþturdular
kitap oku denildi ama bütün kitaplarý okuyamadýk
4 nün peþine ittirildik
insanýz dedik bize benzeyenleri öldürdük
düþünen biziz dedik çözüm için tanrýlar ürettik
bir þeyleri ancak biz deðiþtirirz dedik
kapitalizm çarklarýnda biz döndürüldük
bu denizler bizim dedik ama hep yüzemedik
bu topraklar bizim dedik hepsini gezemedik
sokakta gezerken hep tedirgin olanda bizdik
eðitim hakkýmýz dedik milyonlarcamýz bütün okullarda okuyamadýk
kadýnlar ilericiliðimizi gösterir dedik hep kadýnlarý ezdik
hormonlarýmýz var dedik ama eþcinsellerin insan olduðunu kabul etmedik
sadece kabullendik ama ses çýkaranlara destek yerine köteði eksik etmedik
madenlerde ölenlere kader, gemilerde ölenlere olur dedirtildi
neden savaþtýðýmýzý öðrenmeden askere gittik
neye karþý savaþtýðýmýzý bilmeden hayata salýndýk
tv ürettik bir þeyler katsýn diye
o bizden her þeyimizi aldý bizde izin verdik
o bizi büyüttü
paylaþmayý öðrenmeden sahiplenmeyi öðrendik
okullara ders öðrenmeye gittik öðretmen görmedik
kolejlerde okuyanlarla ayný sýnava girdik
öðretmeni olmayan öðrencileriyle ayný sýnavý olduk
gözyaþlarýmýzýn rengi ayný dedik ama aðlayan bir kara çocuða mendil vermedik
kimimiz okuyamadýðý için aðladý
kimimiz babasý araba almadýðý için aðladý
ama nedense hepimizin gözyaþlarý ayný imiþ dedik
bunlar olurken aynaya kendimiz gibi bakmadýk
bizi benzettikleri karakterle baktýk
sonra suçlu bulamadýk
biz biz deðildik ki
bizler benzetilendik kimimize hasan dendi kimimize mehmet kimimize ayþe kimimize özlem dendi
bize hiç insan denmediki hep etikelendik sadece
þimdide düþünüyorum acaba
’’hangi zorluða karþý samimi durmuþ insanoðlu’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.