Karanlýk bir soðuk gecenin tek armaðanýydýn sen bana
Ýlk kez içimin titrediði çoþkulu bir tufandý kalbin
Savrulmak istemedim hiç rüzagarýndan
Sýmsýký tutunmak istiyorum yüreðine
Sarýyor fulya çiçeðinin sarmaþýklarý beni
Diye düþlüyorum gecelerce
Gündüzlerimde hep sen kaldýrýmlarda,dar sokaklarda
Aklýma sen giriyorsun yaþamdan çaldýðým saniyelerime
Seni severken bu kadar sensiz kalmak kahrediyor beni
Kederlerim sensizlik sessizliðin ölümüm
Sesin heyecan bana, yanýmda olman nirvanam...
Güzel yüzünle çok ýslýk çaldým yürürken
Gülüþülerinde güneþ gibi aydýnlandým karanlýk odamda
Aðlayýþlarýnda bir tufan koptu boðuldum yüreðinde
kardelen yetiþtirdiðim ütopik ülkemsin sen
Sadece hayalimdesin en tatlý rüyalarýmdasýn
Ben hep ebe sen hep saklanan
Ben hep kör sadece hissedebiliyorum seni
Sen en derin rüyalarýmsýn
O derinlikte ve dipte gerçek sandýðýmsýn
Sanrýlarým bile seninle çok güzel
Uyandýðýmda yüzümde bir kaç parça fulya çiceði kokusu
Sancýlarým sensizlikte dövüyor beni
Sensizlikte kayboluyor ýslýklarým haykýrýþlarým
Islýk çaldýðým kaldýrýmlar yok oluyor birden
Seni seviyorum dediðim oda hapise dönüþüyor bana
Sensizlikte krapmlara gebe yüreðim
Her saniye neden sorusuyla konuþmaktan bitkin
Uyumak için sarýldýðým bütün uyku haplarým taþa dönüþüyor sen yokken
Düðümleniyor boðazým konuþamýyorum bile....
Susuyorum konuþmadan susuyorum sana
Çölde bedevi gibi seraplar bile sensiz katran
Sen varken katranlar bana bal
Çöller deniz sen içimdeki oyanus....
En derinimsin sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.