YANLIZLIĞIMDA BÜYÜTTÜM SENSİZLİĞİ...

Yanlýzlýðýmýn yoksul çocuksu zamanlarýnda
Savrulmus rüzgar eþliðinde yaprak misali
Umutsuz çaresizliðimde yüreðim, yüreðindeydi
Sen bana koþtukca ben kaçýyorum.
Umutsuz bekleyiþlerde yok oluyorum .
Sonra birden ben sen oluyorum sen benden habersiz.
Aðýtlar yakýyorum adýna.
Zýlgýt oluyorsun dilimde bir türkü gibi.
Ve ben yanlýzlýðýmda seni büyütüyorum.

Sen büyüdükçe ben sensizliðin harabelerinde
Kan revan gecelerin içinde sana susuyorum.
Bir baþka yürekte sen avunurken.
Ben deli divane sevdana yanýyorum.
Hayellerimde büyüyorsun.
Hasret biçiyorum adý sen olan..
Ummadýðým bir anda aklýma düþüyorsun.
Hani boþ versem diyorum ya.!
Söz geçmiyor deli yüreðime.
Ve ben yanlýzlýðýmda seni büyütüyorum.

Acýlarým büyüyor içimde.
Sen bilmeden büyüyen acýlarým..!
Sancýyla kývranan bitmeyen günlerim var.
Durup durup seni büyütüyorum içimde.
Korkuyorum iþte korkuyorum.
Sevdamý sana dile getirmeye.
Susuyorum, sustukça kahrolan bir yüreðe susuyorum
Ve ben yanlýzlýðýmda seni büyütüyorum.

Gül ÖZCANLI

Sosyal Medyada Paylaşın: