Ýþte gidiyorum.Sessizce Kime kýrgýn kime sitemkar belli deðil. Söylenecek söz varken susmak gerek Yaralarý saracak derken can diyip Dost bildiklerim vurdu beni..!
Dil bu dil kemiði yok demiþler Her yüreði dost belledikte Üç günlük insanlarla bir küfedeyken Can bilipte dost sandýklarým vurdu beni..!
Gidiyorum iste nasýl sevmiþtim hepinizi Her biriniz bir anlamdi yüreðimde. Sýrtýmda yediðim darbelerin izi kanarken Can bilipte dost sandýklarým vurdu beni..!
Andýkça eski günleri gülüþleri Paylaþýlan tüm dertleri içim yanýyor. Kim sustura bilir kalemimi kim? Can bilipte dost sandýklarým vurdu beni..!
Bedenimi serdikce yürek dergahlarýnýza Ölümden öte bir yol olsa ? Toprak alsýn bu hazin bedenimi Can bilipte dost sandýklarým vurdu beni..!
Gul ozcanli
Sosyal Medyada Paylaşın:
gul ozcanli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.