Rüyada sanmýþtým kendimi Oysa sahici bir cehennem.
Ateþlerin içinde sarýldýk.
Kömür karasý teni Gecenin kardeþi sevdiðimin.
Yýkýldý tüm evler bir bir Sevdiðini arayan kadýnlar gelince.
Son nefesini verirken rüzgar Okþadý yapraklarýn tenini..
Ve kýyamet koydular adýný Kurþun yaðmur gibi Ýþlerken yüreklere..
Iþýðýný söndüren yýldýzlarýn Tüm daða,taþa olan sitemi Nehir kýyýlarýna salmýþtý kendini…
Ne varsa her þeyi gördük Bir tek nasýl öleceðimizi bilemedik Beklide bunu bilseydik O zaman tanrýlarý sevmezdik..
Ahtapotlar,kuþlar,ve masallar Birer matem havasýnda Ölü çocuklarý taþýdýlar.
Toprak; Kül tarlasý ve acýlý Þu zavallý analarýn aðýt’ý Zebani kulaðýna gidince, Sýyrýldý elbisesi kadýnýmýzýn, Kurbaða ve kahkaha seslerinde Ay parça parça savurdu külünü, Söndü ýþýðý lacivert renkli kadýnýn, Irzýna geçilen ki; yalnýzca güneþten doðanlar.
Bir yanýmýz tutuþurken,alevler içinde Bir yanýmýz yatýrýldý yere, sere serpe, O gece cehennemin gözlerini gördüm, Gözler ki; armaðan etmiþ bize ölümü Ama kuþkusuz kurtuluþu da, Çünkü hala yananlar var Yandýkça baðýran adamlar ve kadýnlar Bir birlerine son defa baktýlar..
Þam,beyrut,filistin ve ülkem Yüz yýllardýr ateþte dir kirvem.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.