Baðýrýrdým var gücümlə, səsim batana kimi: “Gözəldi, bənzərsizdi, cənnətdən bir parcadý, bizimdi...” Orda hər þey baþqa cürmüþ, əfəndilər. Nə sözlər doðulur orda nə səslər bəstələnir bitkilər daha göyərmir heyvanlar çoxalmýr.... Orda-o əfsanəvi məmləkətdə insan taleləri torpaqla birgə þumlanýb, ovulub.... Orda hər þey siz düþündüyünüz kimi deyil, əfəndilər Orda buluddan tökülən yaðýþ deyil göz yaþlarýdý əsən külək zorlanmýþ qadýnlarýn nalələridi çaxan þimþək yandýrýlmýþ cəsədlərin çaqqýltýsýdýr.... Orda-o əfsanəvi məmləkətdə hər þey əfsanələþib, özlüyündən çýxýb.... Ora artýq Qarabað mahalý deyil, əfəndilər Bir ovuc didilmiþ, qaralmýþ bəxti baðlanmýþ qəbiristanlýqdýr..... Orda hər þey baþqa cürmüþ baþqa cür.... Gerçək həyatý yuxu kimi içirik lazým deyil heç nə. Susun! Ruhlarý inçidirik....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Türkan Zamanova Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.