Sıratın Ortasından Sesleniyorum

Sýratýn ortasýnda elimden tutmaný bekliyorum,
Yaþamdan kopunca yanýma düþer belki yolun.
Sensiz kalmak yaralanmak, yanarak ölüme denk diyorum.
Belki düþersem hayat sen için dahada renkli olur.

Uðra bu gece rüyama sana yazdýklarýmý okuyayým,
Sana olan aþkýmý dinlese Eros, býrakýr; oku, yayý.
Gözlerine diyemiyorum, bari kulaklarýna dokunayým,
Ve kulaklarýndan bu aþký þu kalbine dokuyayým.

Jiletle ömrümü, çok kalan kýsmý gönlüne dik!
Gözlerim sensizlikten yine ölümü gördü demin.
Ve rahat durmadý defter , kaleme gitti elim
Ayrýlýktan söz etmezdim, deseydin "kalk, gidelim.".

Ayýn gölgesine geldik sevgili, þimdi çek peçeni.
Yokluðunu deðiþen o varlýðýna tek geçerim.
Yanlýþ anlama lakin gururuma dokunuyor,
Ben ömürlük aþýðýným senin deðil ki tek gecelik.
Sosyal Medyada Paylaşın: