Hecem

gündüzümde hecem gecemde sensin
el sallama bana terk eder gibi
ümitlerimde sen rüyamda sensin
dolaþýrým bilmem derbeder gibi

minik ellerini anýmsar tenim
park bahçe çimenler sokaklar evim
sarhoþ geziyorum sevgilim benim
halim kimse bilmez abdallar gibi

insafýn kurusun vefasýz çýktýn
sular söndüremez içimi yaktýn
kolay mý inþasý dünyamý yýktýn
o yana bu yana þaþkýnlar gibi

aðaç çiçek açtý meyveye durdu
tüm beklentilerim sarardý soldu
gülmek yasak bana dediðin oldu
daðlarda taþlarda divane gibi

kavgada haklýnýn yanýnda durup
rüyada sýmsýcak elini tutup
gündüzü geceyi günü unutup
daðlarý delmiþim Ferhatlar gibi

yolsal der ki kader yüzüme gülmez
kimse uzanýp da gözyaþým silmez
yüreði yanmayan acýmý bilmez
çöllere düþmüþüm mecnunlar gibi

10 .07. 2011
Haluk YOLSAL

Sosyal Medyada Paylaşın: