Sensizim

Gece çöker üstüme
Ben çökerim
Geceden korkar, saklanýr gölgelerim

Yolunu kaybetmiþ bir þarký çalýnýr kulaklarýma
Yarým yamalak çaðrý duyarým
Göz açar umutlarým

Beynimin kývrýmlarý hareketlenir
Zinciri kopmuþ düþünceler arayýþta
Þarký bitti Kalamýþ’ta

Hangi makamdaydý gidiþin
Kapadým pencereleri
Silemedim hasret karasý bulaþmýþ düþünceleri

Bilirsin sensizliðe uyanýrým her sabah
Vuslat için mendiller sererim gün boyu düþüncelere
Haber gelse gülümseyeceðim bir kere

Adresimi kaybeden postacýya kýzarým içimden
Teselli arayýþým her yönde cýmbýzlaþýr
Ve yine tesellilere umutsuzluk bulaþýr

Kendimin olduðu günleri sevmiyorum
Geceler zaten uzadýkça uzun
Ýkisinde de sen yoksun

Kendimi kandýrmanýn bir yolunu bulsam
Bekleyiþimi inandýrsam akþam olmadan
Farz edeyim yine ellerini tuttum tutmadan

Yine sensizliði yüklediðim akþama yolculuk bu
En tembel adýmlarýmla gidiyorum
Yaþýmdan niye utanayým, hayalimi seviyorum iþte. Seviyorum

Ayný þarkýyý yakaladým yine
Mutluluðun resmi çizilse de her vuruþta
Biliyorum artýk, yine bitecek Kalamýþ’ta

Hep ayný yüzün bakmasýndan býktým gece gündüz
Küstüm aynalara,
Dýþým palyaço, içim? Bilsen nasýl aðlýyorum, nasýl aðlýyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: