HOŞÇAKAL HAYALLİM

Ýþte ben tamda bu gün öldüm,
Öldürdüm ruhumu, bedenimi,
Hoþçakal dedimya sana
Son nefesimi o anda almýþtým.
Artýk bekleme benden gülmemi,
Cocup ,yaþamamý zor boþ ver neyse,
Tek tesellim senden
Ufak bir aþk kokan aný kalmasý elimde.
Yüreðimin üstünde taþýyacaðým
Unutmamak için seni.
Nasýl unuta bilirsem?
Yürek yaralarý ne zamandýr unutulur olmuþ.
Sen bende yara deðil biraz da olsun
Yaþadýðým güzelliðe iþaretsin .
Ýyiki girdin hayatýma iyiki tanýdým seni,
Sende bunun hiiç bir önemi olmasada.
Sen farketmeden izlerim ,
Okurum dinlerim gölgen olur adým adým takip ederim.
Ama korkma rahatsýz etmem .
Köþe baþýný sen dönmeden arkandan bakmam.
Görmeyesin , yýkýldýðýmý,yokluðunda kavrulduðumu,
Akan sel misali göz yaþlaýrýmý, diye
Hissettirmeden severim sen hiç sevmemiþ olsanda.
Ýþte ben tamda bu gün öldüm.
Sana deðildi hoþçakal diyiþim
Kendi kayboluþumaydý yokluðunda
Hoþçakal hayallim ,hoþçakal benliðim ,hoþçakal son nefesim.
Ýþte ben tamda bu günde öldüm .hoþçakal
*BÝNNUR DOÐAN*
Sosyal Medyada Paylaşın: