uzunca bir nefes çekti derinden bir an duraksadý bakýþlarý titrek elleriyle iþaret etti duvardaki çerçeveye zulasýnda saklý bir düþteydi hep aklý oysa kimse bilmiyordu uçurumlarýný tezgah üstü masallardý dinlediklerimiz
çevirdi baþýný sus... dedi içindeki yalnýzlýða bir içimlik yaþamý kalmýþtý izmarit yanýðýnda yavaþça kaldýrdý gözlerini kirpiklerinin arasýna sýkýþmýþ bir isyan vardý anlatmadý ,anlatamadý... ben... dedi aðlamaklý ben onu....dedi sustu tekrar, gözler aðýr kanamalý
cebinden bir þey çýkardý bir fotoðraf uzattý çerçeveye doðru al dedi ...koy onu içine kimse görmesin çevir duvara doðru dedi resmi aldým elime bak ...dedi bak anla ....dedi bir resme baktým bir de ona:
oysa karþýmda duran kýrýk bir ayna........
AYÞE IÞIK UYANIK ontemmuz2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.