çok üþüyorum anne
nedendir bu sebepsiz üþümelerim
koþup koþup sana düþmelerim
bilmem neyin vedasýdýr bu gelmeler
sýrtýmda bir kambur yük
avuçlarýmda kesik sesler
ruhum can satmakta anne...
susmalýyým artýk
bitirdim eflatun renkli hikayemi
bir varmýþ-bir de yokmuþ hesabý
varlýðým konuþmadý
yokluðumda kim anlar ki beni anne...
gitmek acýtmaz kimilerini
ardýnda bekleyeni yoksa
ve gün düþerse pencerene
kuþlar beklerse seni cam kenarýnda
usulca yaklaþ
uzat ellerini bulutlara
bana el salla anne....
AYÞE IÞIK UYANIK