Örtüsünü kaldýrdý karanlýk
Linç bulaþýðý her yer
Daðarcýðý iþkence
Kokmayý unutmuþ terde kin
Aðlamayý unutmuþ gözde yaþ
Bilenir an
Ýlenir can önce kendine
Tetik diliyle ýslanýr kurþun
Yýkanýr kir, kir ile
Özü gözünden imtina
Maskesi yüzünden
Ýtibar, fahiþe gülüþ sarmalý
Ah! Karanlýk
Mazeretin suça kuma
Sen, olmayan zamana
Sonsuzluða yýkýk duvarýn
Dýþýn artýk yok
Yazýk !
Iþýk aydýnlýðý yarada kaldý
Rengi düþ
Ýçimize yüklenirken kara kaçak
Örtüsünü kaldýrdý karanlýk
Aydýnlýk, ýþýksýz artýk
Þükran Ay
Fotoðraf : Þeyda Aydýn