ha
bilesin
bilesin ki
ýslak kaldýrýmlarý yalýyorken kör bir karanlýk
taþ kaldýrýmlara balyoz gibi iniyorken bir fahiþenin ayak sesleri
daðlarýn gölgesi yuvalanýyor sýrtýma
çekiyorum kanburunu varoþlarýn
vuruyorum körkütük bulvarlara
vuruyorum
ceberrut bir geceden artýk ne varsa
ve
sýzýyorum dar bir sokaða
üstüme tünüyor gece
tükürüyorum ay ýþýðýna
buz gibi bir namlu doðruluyor þakaðýma
elimin tersiyle itiyorum
kayýyorum titrek yaprak hýþýrtýlarýna
buðusu çarpýyor yüzüme
kirpiklerimde deniz tuzu çatlýyor
gizleniyor þemsiyesine
gözlerimde bir sokak lambasý aðlýyor
avuçlarýmda titreyen bir þiþe
körkütük sövecektim
baðýracaktým oysa aðýz dolusu
þiþecekti aortlarým
býrakacaktým kendimi çoktan
yine becermedim
bir dalga kudurdu sahilimde
boðdu sesimi hiç yoktan
gidiyorum þimdi
kilitleniyorum bir deli açmaza
amansýz bir acýyla flörtteyim
beynimde karanlýk bir bereket
aþiyan ellerimde gecenin konukluðu
yüzüm tayfunlara emanet
bütün ayazlar cehennemimdir
bütün baharlar firari
ýlýk bir aymazlýk atýnca tokadýný
kulaçlýyorum nehirlerini
gece üstüme yaðýyor
boðuyorum sahte þehirlerini
küllerin týlsýmýna rehin býrakýp tütünümü
döndürüp yüzümü bir deli lodostan
sarý parmak uçlarýmý nefesimle harlýyorum
öfkemi dinginleþtiriyorum dalgalarýnda
baþým dik gökyüzünü tarýyorum
ve vuruyorum kendi kulaçlarýmda
bütün teamüller çatladý beynimde
bütün ezberler kör bir virane
doðum sancýlarýyla inlemekteyken bir al þafak
çivit sabahlarýn vurdumduymaz telaþýnda
ellerimin buzu harlanmakta
cehennemler kuduruyor çýð bekleyen eteklerimde
postallarým hedefsiz patikalara tutsak
savuruyorum deli poyraz bir yele küllerimi
yürüyorum aðýr aksak
ey sevgili
kan çekilmekte damardan
birazdan uyanacak gün
gece atacak beni koynundan
bak þimdi
bak ellerim yüzüme siper
dizlerim böðrüme emanet
gel de bitsin
bitsin bu sefalet
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan polat mersin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.