Bu put, soyulmuş ağaçların altında

Oy dünya!

Sonsuza dek bizim için karbonlaþmýþ yeryüzü yüreði

Doðuya ve ilk sonsuz bilgeliðe yeni ülkeler geliyor
Meryemlerinkinden daha alýmlý, göksel çamaþýrlar içinde
Öyle geç vakte görkemle sunulan ilahileri var yalnýzca
Epey uzun ve ince, tatlý mý tatlý iþaretlerle inen
Ve onlar da büyük büyük cami önünde

Ya ayyaþlýk, ya tütün, ya uyuþturucu
Tüm evrelerden yüce, kuþkusuz her yerde

Duyularla ulaþýlabilecek ayetler kadar gerçek bu
Bu, yetmiþlerin korkunç büyülü elleri
Bir yastan çok daha acýklý bu
Bir tür muska, kokmuþ ülser

Elbette korkunç!

Her türlü havada kendi doðumuzda da yaþayabiliriz biz
Zaten biz, ah... ölüp gitmiþ genç anne, ölüp gitmiþ!

Bundan böyle dinsel veya doðal gizemlerin hiç mi hiç önemi yok
Coþku, karabasan, alevler ve o düþen bürokrat; hepsi hödük!
Kimyasal bahçeler çiçekleri tohumlarýyla birlikte yiyor

Gelen bu kýrmýzý, anakent: doðu öldü!
Bize kalan ölüler ve kudurmuþ milyonlarca toprak, oy


(Buz için ve o þey için teþekkürler tin.)








Sosyal Medyada Paylaşın: