MEYLAYA YÜRÜDÜ...

Çetin kararsýzlýðýn çemberinde,
Zormu, yüzünü dönmek,
Nefs’i arzularýna koþarken,
Kalbe zarar verecegini bilerek.
Asr’ý saadet aramak ;deðilmi,
Þu yalan dediðin fani dünyada.
Yalan rüyaya meyil vermek,ne demek.
Vakit varken,acele koþ sevda ümmanlarýna,
Gönül sesiyle içten seslenerek.
Yok’ken O var idi,nur elleri kabullenerek
Gönül kafesine dokundu,
Nefesiyle üfleyip,özelce süsleyerek.
Hayal çöllerinde serap görüp, bakarda kanarsýn.
Tez kalk, bir adýmla baþlanan yollara ne bakarsýn.
Yanan yürek varsýn alev alev yansýn.
Þifasý ve sevabý kat kat ödüllenecek.
Yoldan çýkmaya meðilli nefs,
Düþün biraz kendinle konuþ söylenerek.
Gülde sen, bülbülde sensin onu bilerek.
Hazan mevsimi gelir geçer,ergeç yakýndýr,
Ektiðin tohum,sarý sarý baþak verecek,
Hak ile tohumu topraða serpmiþsen eðer,
Mevlana Yunus bu yolda mevlaya koþtu,
Dün var idi bu günde var olacaðý bilerek,
Söz söze, cevap olsun diye gönül çölünde eridi,
Sen bak gör, azda olsa,ufku saadet çizgisini,
Ümmanlarý umman yapan,kýldan ince sular deðilmi.
Su akar yolunu bulurmuþ,sen suyu yanlýþ yola dökme.
Varsýn testin az dolsun,deðer kýymet bilen ölçecek.
Giysen ipek atlas,gümüþ kemer kaftan ne çýkar,
Yolun sonu,cepsiz yakasýz kefen deðilmi.........S.A
Sosyal Medyada Paylaşın: