DUVARDAKİ SAAT

Duvardaki "saate" takýldý gözüm .
Beklediðim biri varmýþ;
Geliþ saatini hesaplar gibi,
Önceden haber vermiþ
Tam þu saatte yaynýndayým demiþ misali,
Oysaki saat durmuþ ne gelen var ne giden,
Senin bende gittiðin aný gösteriyordu malesef.
Hatýrlatýrcasýna kapýyý çarpýp çýkmanla ,
Ayný ana dek geliyor saatin durmasý.
Elim varmadý ayarlamaya.
Belki kaldýðým yerden devam edeceðim
Sen gitmemiþ olacaksýn,
Kolumu uzattýðýmda kanepenin köþesinde
Sana dokunacak,yüzüme gülümseyerek elerimi tutacaksýn.
Oturmuþ sohbet ediyruz "havadan sudan",
Arada birde bir oðlumuz, bir kýzýmýz olsun diye
Sohbete renk katýyor,geleceðimizi hayalliyoruz.
Sen diyorsun "kýzmýz sana benzesin güzelliðini senden alsýn",
Ben diyorum "oðlumuz senin gibi aslan parçasý yakýþýklý olsun".
Bir an susup göz göze bakýyoruz ,
Bir perde kalký veriyor sanki gözlerimden ve sen yoksun
Hayalimde, anýlar canlanmýþ
Farkýnda deðilim,seni beklemekten,
Sonra dönüp bakýyorum duvardaki durmuþ olan saate
Ve hemen yanýnda asýlý almayý unuttuðun resme,
Hýçkýrýklara boðuluyor aðlýyorum ,
Ama bana mendil uzatmýyorsun.çünki yoksun.
*BÝNNUR DOÐAN*
Sosyal Medyada Paylaşın: