Madem ki karar verdin hayatýmdan çýkmaya En azýndan son gece gözlerinde yatayým Madem ki karar verdin bu sabah býrakmaya Bu gece güneþ gibi sende doðup batayým
Madem ki yarýnlarda mevsimi deðiþecek Ruhuma hiç bitmeyen karakýþlar düþecek Madem ki uykuma hep kâbuslar üþüþecek O zaman son rüyama býrak seni katayým
Amma üzülme sakýn hiç düþünme mahþeri Ben alýrým üstüme bu aþkta ki her þerri Lakin bana çok görme son aný son zaferi Bu gece izin ver de yüreðinde atayým
Olsan da ölümüme hasreti kuþananým Kimselere söylemem bilinmez yaþananým Ardýndan tek þey derim “o benim aþk-ý þaným” Son defa olsa bile ellerinden tutayým
Eðer dersen “aðlama inanmam gözyaþýna Ýsmini çoktan yazdým bir mezarýn taþýna” Zehir býrak o zaman yastýðýmýn baþýna Sabahý beklemeden hemen þimdi yutayým
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.